Idę po złoto.

Niestety ostatnio zdecydowanie rzadziej tu publikuje. Nie zapomniałam jednak o tym blogu. Najzwyczajniej w świecie, brakuje mi czasu.

Sesji mam sporo, ale też nie wszystko chce tu umieszczać. To miało być moje artystyczne zaplecze i tak pozostanie. 

Jak wiecie, moja aktywność spada też, kiedy nastają chłodne pory roku (Raynaud o dziwo rzadko mnie odwiedza w tym roku).

To już przeszłość. Zakupiłam lampę i nowe tła, więc zdjęcia mogę robić o każdej porze dnia i nocy. Niesamowicie mnie to cieszy! 

Ostatnio w moim życiu dużo się dzieje. Zarówno prywatnie, jak i zawodowo.  Lubię dużo pracować, bo nie myślę wtedy zbyt wiele o rzeczach, które mnie dręczą. 

Mam za sobą kilka naprawdę fajnych projektów. Miałam też przyjemność wystąpić w klipie, więc jest to dla mnie dodatkowe doświadczenie. 

Jednym słowem: dzieje się. Oby tak dalej!

Mam jednak nadzieję, że nowy rok przyniesie jeszcze więcej dobrych zmian i jeszcze więcej pracy.

Zbliżają się święta, ale ja po raz kolejny nie czuje ich atmosfery. Z roku na rok, jest mi coraz bardziej obojętny ten czas. 

Chcę Wam jednak życzyć wszystkiego dobrego na te Święta i na Nowy Rok. Aby wszystko szło gładko i po Waszej myśli. Jeszcze miłości Wam życzę. Dużo miłości.

Dziś chce pokazać sesję, która była całkowicie spontaniczna. Była godzina 18, a ja nie miałam co ze sobą zrobić. Co z tego wyszło? Sami oceńcie. 

Aktywność.

Przez ostatni miesiąc sporo się działo. Brałam udział w dwóch pokazach, w tym jednym bieliźnianym. 
Wspominam go genialnie. Uwielbiam tę energię i adrenalinę i ten chaos, który się dzieje na backstagu. Kilka zdjęć możecie zobaczyć na moim fanpagu (klik!).
Mam wrażenie, że to jest dla mnie stworzone. Mogłabym robić tylko to i z tego żyć. Niestety na wybieg jestem za niska, a w sumie na modelkę już za stara. 
Mimo wszystko działam ile mogę i ostatnio nie narzekam na nudę. 
Przyszła jesień i znów za ciemno i ponuro by robić sesje w domowym studio. Czas chyba jednak zainwestować w oświetlenie, bo bezczynność mnie męczy. 
Dziś chcę Wam pokazać zdjęcia, na które bardzo czekałam. Współpracowałam po raz kolejny z Sarą Dziedzianowicz oraz Eweliną Ścibor. 
Uwielbiam te dziewczyny i pracuje nam się świetnie. Jak tylko zobaczyłam w co Sara mnie ubierze, nie mogłam się doczekać. Same bieliźniane cuda. 
Sesja odbyła się pod Łodzią w pięknym Pałacu Piorunów, a oprócz zdjęć powstał też film: KLIKAMY BY ZOBACZYĆ!
Jestem bardzo zadowolona z efektów i mam nadzieję, że Wam również się spodobają. 
A co u mnie prywatnie? Skręciłam po raz kolejny tą samą kostkę, więc znów jestem ograniczona w pewnych sprawach i wcale mi się to nie uśmiecha. 
Oprócz tego przede mną szczepionka na odporność, bo nie mogę się wyleczyć już od kilku miesięcy z wiecznych przeziębień. 
Raynaud zawitał już kilka razy, ale póki co jest dość łaskawy. Zobaczymy co przyniesie zima. 

Retro.

To, ze nie publikowałam bardzo długo nie jest tajemnicą i przyznaję się bez bicia. Natłok obowiązków oraz czekanie na obrobione zdjęcia przyćmiły trochę moją systematyczność. 

Musicie mi po prostu wybaczyć i pocieszyć się dzisiejszym postem, na który czekałam z ogromną niecierpliwością. 

Z Rafałem Kalabińskim poznałam się dokładnie 2 lata temu. Razem z nim zrobiłam swój pierwszy plener. Mam do tamtych zdjęć ogromny sentyment. 

Tym razem pracowało nam się nawet lepiej. Ja zdobyłam wiele doświadczenia, a on jest jeszcze lepszy w tym co robi. 

Nie rozwodząc się zbytnio w tym temacie, powiem krótko: Jest moim mistrzem. Mam nadzieje, że przyjdzie nam jeszcze współpracować nie raz. 

Sesję zaczęliśmy w towarzystwie mojego Trabanta, który spisał się genialnie. O taki klimat chodziło. 

Oprócz tego wykorzystaliśmy chyba wszystkie możliwe miejsca w koło, a finalnie wylądowaliśmy w miejscu, które już znacie. 

Stare opuszczone szklarnie. Fajnie było tam wrócić. To miejsce ma niepowtarzalny klimat.

W moim życiu "zawodowym" naprawdę sporo się dzieje. Nie mogę narzekać. W planach mam kilka sesji, których nie mogę się doczekać. 

Będę miała przyjemność pracować raz jeszcze z Sarą Dziedzianowicz oraz Angeliką Józefczyk. 

W najbliższym czasie czekają mnie również dwa pokazy. Jeden z nich to pokaz bielizny, więc ogromnie się cieszę. 

Nie zaskoczę Was tym, że niestety kończą nam się już ciepłe dni. Jesień wita nas mroźnym powietrzem, przeziębieniami, a Raynaud już czyha. Proszę, bądź łagodny w tym roku.

Wagary.

Minęło tak dużo czasu od ostatniego posta, ale tak naprawdę niewiele wydarzyło się rzeczy, o których warto tu napisać. 
Najlepszym wydarzeniem był wyjazd nad morze. Po 3 latach powrót na stare śmieci i w końcu możliwość odpoczynku. 
Cieszyłam się jak dziecko na wodę, piach i mewy, a na twarzy pojawiał się ogromny uśmiech kiedy mijałam znajome twarze obcych dla mnie ludzi. 
Byłam tam tydzień. Mogłam wreszcie uspokoić się i o niczym nie myśleć. Trafiłam na ładną pogodę, zjadłam wszystko, za czym tęskniłam tyle lat i wróciłam szczęśliwa. Przeziębiona i cięższa parę kilo, ale szczęśliwa. Bańka mydlana pękła szybko po powrocie i trzeba było wrócić do rzeczywistości. 
Odporność mam słabiutką. Już trzeci raz jestem chora w przeciągu ostatniego miesiąca i nawet nie chce myśleć co będzie później, gdy przyjdą mrozy. 
Aktywność tutaj spadła, ponieważ tak naprawdę czekam na zdjęcia z czterech sesji. 
Tą, którą widzicie dzisiaj, zrobiłam w nagłym przypływie inspiracji, oczywiście w domu. Wybrałam naturalność, opaleniznę i piegi, które zrodziło mi słońce. 
Przy okazji tworzenia sesji, powstał też film. Kto lubi fanpage, na pewno widział, a jak nie to zapraszam: 

https://vimeo.com/178817293

Szczerze mówiąc cierpię ostatnio na brak weny i jakoś straciłam siłę życiową. Mam nadzieję, że szybko się to zmieni. 
Miłego tygodnia!

Pustynia.

Gorąc. Skwar. Upał. Ponad 30 stopni na żwirowni. Zero cienia. Piach parzył w stopy. Jednak absolutnie nam to nie przeszkadzało. 
To był jeden z bardziej udanych dni jakie miałam przyjemność przeżyć. Jedyną chwilą grozy było to, gdy makijażystka wpadła po kolana w coś na miarę błota tylko z piasku. 
Na szczęście nic się nie stało i mogłyśmy działać. Sara Dziedzianowicz (klik!) jest świetną stylistką. Kiedy tylko zobaczyłam przygotowane stylizacje, nie miałam wątpliwości, że sesja się uda. Kiedy zobaczyłam miejsce sesji, utwierdziłam się w tym przekonaniu jeszcze bardziej. Sara również odpowiedzialna była za fotografowanie. 
Makijaż, który był cudowny, wykonała Ewelina Ścibor (klik!). Zdolna i przemiła osoba. 
Po raz kolejny spotkałam ludzi, z którymi wspaniale mi się pracowało. Myślę, że to nie koniec naszej współpracy. 
Z sesji wróciłam brudna, zmęczona i przegrzana, ale było warto. Mogę szczerze powiedzieć, że jestem dumna z tej sesji. 
Czy mówiłam już, że kocham to co robię? Bo kocham!